Bye Bye Bombay...

Ziekte & Herstel

Na een maandagavondje cocktails met Novela zit ik in de riskja naar huis ongeveer dubbelgeklapt van de buikkramp... De 24 uur die daarop volgen maken duidelijk: watervergiftiging. Het crushed ice in de mojito is de boosdoener geweest. Omdat het op dit moment zo'n duizend graden is in India, zijn de liters ORS die ik drink niet voldoende om uitdroging te voorkomen. Op het moment dat ik zwarte vlekken begin te zien, besluit ik dat het tijd is om naar het ziekenhuis te gaan. Mijn persoonlijke engelen Lee en Mary-Ellen komen halsoverkop vanuit een restaurant naar me toe om me door de bureaucratische papierwerkmolen van het ziekenhuis te helpen... Na 3 uur wachten op een eerste hulp bedje zijn dan eindelijk alle papieren ingevuld, is een borg van 500 euro (!) betaald en mag ik aan het infuus. Al snel voel ik me beter worden, maar de dokter vindt het noodzakelijk dat ik twee dagen en twee nachten aan het beste infuus blijf liggen... Van alles wordt erin gedaan; maar ik krijg vooral een vette glucose en koolhydraten stoot. Compleet overgedrogeerd moet ik de artsen smeken om me te ontslaan, en uiteindelijk besluit ik het infuus er zelf maar uit te trekken. Dit privaat ziekenhuis heeft zo'n 300 euro aan mijn mojito'tje verdiend, maar ik wandel wel fit weer naar buiten...

Het beste medicijn komt eigenlijk pas daarna: GOA! Floor van het Atma NL bestuur is op werkbezoek en heeft voor het paasweekend het Intercontinental hotel in Goa geboekt... Of ik mee wil? Jaaah! Direct uit het ziekenhuis wandel ik naar het dichtsbijzijnde reisbureautje voor een busticket (tja, je moet er wat voor over hebben, maar zo lastminute was dit de enige budgetoptie..). Die avond vertrek ik en vijftien uur en zes Bollywoodfilms later kom ik aan in Goa. Weet echt niet wat ik zie als ik aankom in het hotel... Gebouwd tussen golfbanen, met zwembaden, en helemaal in die Portugese koloniale stijl... Zo mooi!! Hilarisch, want ik kom er aan per riksja (geen geld voor taxi) en wordt tussen de mercedessen geparkeerd voor het hotel. Het gammele deurtje van de riksja wordt opengehouden door zo'n mannetje in sjeik verkleedpak en tulband op - keurig met z'n arm op de rug. Ik kom niet meer bij, en gelukkig kan het mannetje zijn lach ook niet verbergen... Tuffend bromt de riksja die enorme oprijlaan langs de golfbanen weer af, zo'n mooi gezicht! 3rd world meets 1st world....

Enthousiast rent Floor me tegemoet in de enorme ontvangsthal. 'Onze kamer is een huis!! Zo groot!' Geen woord overdreven... Met bad, massagedouche, mega lcd tv, gratis wijn en borrelnootjes, enorm balkon en het lekkerste bed dat ik ooit heb gezien.... Ik ben een mazzelpik!

Met Floor klikt het onwijs goed, en we zitten 3 dagen lang aan een stuk door zitten kwekken. Lekker met de Nederlandse tijdschriften in het zwembad dobberen, beetje de nieuwste info over Jan Smit en Yolanthe bespreken, lekker vertrouwd Nederlands en ongecompliceerd. Erg fijn!







CHIP

Voor CHIP maak ik een Annual Report, waarmee ik deelneem aan een wedstrijd voor het beste jaarverslag voor NGO's. Verder manusje van alles ik deze laatste weken op kantoor, en help wat op school waar het Summer Camp is begonnen. Maar vooral genieten Novela en ik van onze grootste gezamenlijke passie: De Lunch... De afgelopen maanden hebben wij zo ongeveer alle buffet & All You Can Eat restaurants uit de omgeving uitgeprobeerd. Regelmatig met onbeperkt wijn, waardoor we heel wat inefficiente middagen op kantoor een beetje suf voor ons uit zitten te staren. Maar erg gezellig en een belangrijk onderdeel van de Indiase werkcultuur.
De lunch dan, niet de wijn...








Bye Bye Bombay...

De tijd van gaan is aangebroken... Deze laatste week geniet ik van etentjes en drankjes met vrienden, vooral veel Indiaas eten, de laatste riksja ritjes en een zwembadbezoekje. Toch heb ik veel zin om naar huis te gaan, in iedereen weer zien, te verhuizen en de Nederlanse zomer. Toch weet ik dat ik binnen een no time mijn India-leven ga missen. Terugkomen zal ik zeker. Mumbai Meri Jaan!!