Jodhpur
De treinreis van Bikaner naar Jodhpur maken we overdag. In de trein zitten we naast Dinish, een man die voor de spoorwegen werkt en de hele reis tegen ons aan blijft praten. Hij staat erop dat wij in de trein met hem mee lunchen; na een stroef begin geven wij ons aan de traditionele Indiase lunch toe en het (be)valt ons erg goed!
We hebben van te voren Cosy Guesthouse geboekt en dit blijkt een erg goede keus! Echt een aanrader! Een superleuk plekje met overal leuke muurschilderingen en alles was uiteraard BLAUW! De eerste nacht slapen we boven op het dak in een tentje met een fantastisch uitzicht over de stad. Als klap op de vuurpijl worden we ’s ochtends wakker tussen een familie aapjes!

Jodhpur is een erg leuke stad. Er staat een ongelooflijk mooi fort wat hoog boven de stad uittorend en waar wij vanaf ons erg gezellige dakterras/restaurantje op uitkijken. Verder bestaat de stad uit allemaal nauwe straatjes waar mens, rickshaw, hond, kat en uiteraard koe allen gezamenlijk doorheen willen. Dit zorgt regelmatig voor hilarische verkeersopstoppingen waar voornamelijk de oh zo heilige en slimme koe als overwinnaar uitkomt. Het belangrijkste kenmerk van de stad is dat de meeste huizen blauw zijn geverfd. Dit geeft echt een mooi effect, voornamelijk vanaf hogere uitkijkpunten. Verder heeft deze stad ook weer alle mooie kleurige mensen en marktjes die India zo ongelooflijk mooi maken!

Udaipur
Aangezien het niet mogelijk is om per trein naar Udaipur te reizen moeten we een busreis boeken. Deze zal volgens de planning ’s ochtends vroeg vertrekken en er ongeveer 7 uur over doen. Busreizen in India blijken iets anders dan lijn 195 van Rotterdam naar Schoonhoven. Na de nodige vertraging stappen wij in bij het vertrektpunt op onze gereserveerde stoelen. Op dat moment zit nog iedereen netjes op z’n gereserveerde stoel, maar na tien minuten worden de eerste illegale ‘meereizers’ al opgepikt om de spaarpot van de buschauffeur en zijn hulpje wat te spekken. Tijdens de verdere reis komt half India in onze bus op de grond zitten om steeds na kleine stukjes het stokje weer over te geven aan de volgende familie die van dorp A naar dorp B moet. Uiteindelijk komen we toch goed aan in Udaipur.

Udaipur is heerlijk! Het ligt aan drie meren en heeft een lekker knus, wel toeristisch, binnenstadje. We worden van het busstation door een ladderzatte Rikshaw-chauffeur (om 14.00 uur ’s middags) naar ons guesthouse gebracht. Hij probeert ons eerst aan een ander guesthouse te koppelen, maar aangezien hij ons tijdens het rijden (zigzaggend a 10 km/h) niet echt heeft kunnen overtuigen lukt dat uiteraard bij dit guesthouse ook niet... Ons uiteindelijke Lal Ghat Guesthouse is erg goed. We kijken uit over het mooiste meer van de stad en de kamer is prima. Aangezien we niet erg makkelijk een trein kunnen vinden blijven we best lang in Udaipur, maar dit vinden we niet erg, omdat we heerlijk kunnen relaxen en eten in leuke en goede restaurantjes!

Vanavond vertrekken we richting Agra (Taj Mahal), maar we zullen nog een tussenstop maken in Bharatpur om daar een klein natuurreservaat te bezoeken.

We hebben het goed! Tot later...

Mumbai, Jaipur & Bikaner.

Mumbai
Mumbai (Bombay, tot 1995 de officiele naam van deze stad, wordt ook nog vaak gebruikt) is als de op-twee-na grootste stad van de wereld een megastad met een hoofdletter M. Met haar meer dan 18 miljoen inwoners, waarvan ongeveer 60% in sloppen woont, is Mumbai een krankzinnige stad waarin plaats lijkt te zijn voor iedereen.
Wij arriveren er rond 12 uur 's nachts op 7 november 2008. Bij het verlaten van het vliegveld worden we verwelkomd door een enorm deken van smog. Niet zo gek; nergens ter wereld vind je een stad met zo'n grote autodichtheid als hier in Mumbai: 700 per vierkante kilometer. Onze eerste taxirit is dan ook een gekkenhuis! Na een half jaar Indiaas verkeer zal Kirsten in NL in ieder geval voorgoed van haar rijangst af zijn....
De drie dagen die we in deze wereldstad doorbrengen zijn fantastisch, enerverend, hectisch en een goed begin van onze tijd in India. Het is vooral leuk om al even kennis te maken met Lee van Atma Mumbai (de organisatie waarvoor Kirsten vier maanden zal gaan werken). Zij neemt ons mee op sleeptouw want de stoere Australische woont en werkt hier al een jaartje of drie. Ook ontmoeten we al Kirsten's toekomstige homie Andrea (een Australische die vloeiend Hindi spreekt, hoe ideaal!) en bekijken we de kamer die gehuurd zal worden. Kirsten dacht na de Parasol al heel wat gewend te zijn, nou dit is echt hardcore. Maar het voelt nu al heerlijk om deel uit te gaan maken van een megastad als Mumbai!
Jaipur
Na een 18 uur durende treinreis komen we aan in Jaipur. Als hoofdstad van Rajasthan een must-see, dachten wij zo..... evenals de busladingen toeristen uit Duitsland, Frankrijk en Nederland. Complete Koning Aap reizen op de riksja, veel te dure souveniers die onder je neus worden geschoven en betalen voor het fotograferen van iedere straathoek. Onze eerste indruk van deze stad is niet best. Tot we in ons hotel aankomen, een oase van rust en enorm interessante eigenaren die ons veel vertellen over de omgeving. We krijgen onze prive-riksja-man die ons in twee dagen de mooiste bouwwerken uit de geschiedenis van Rajasthan laat zien waar Koning Aap niet komt.

Als toegift trakteren wij onszelf op een bezoekje aan de grootste bioscoop van India. In een bioscoop als een suikerspin bekijken we de nieuwste Bollywood-productie (zo theatraal en meeslepend; en toch kon Kirsten en weer lekker bij janken) en ontdekken we meer over het bioscoopgedrag van Indiers... Het zijn toch rare mensen soms..

Bikaner
Na weer een nachttrein-ritje (reizen per trein in India is echt prima!) komen we aan in Bikaner, waar we in een guesthouse met een ideologische inslag terechtkomen. De eigenaar heeft tevens een NGO, en door onder meer activiteiten te organiseren voor de gasten van het guesthouse genereert hij geld voor deze stichting. Arie en Kirsten laten zich weer het hele pakket aansmeren: een drie-daagse tocht door de woestijn en door traditionele dorpen + kledingstukken, door de dorpelingen gemaakt ("the people in the village would be very ghappy to see you in their clothes!!").

Gekleed in onze nieuwe aanwinsten worden we verwelkomd door de dorpelingen (vooral erg veel kinderen) die nog leven zoals in het Archeon. We krijgen zanderige roti's, een prutje van pure pepers en zure-nog-warme-vers-gemolken melk. Stoer als we zijn slaan we ons door dit ranzige maal heen en het bakkie chai (Indiase volksdrank: thee met kruiden, suiker, melk en een velletje erop) klokken we er zonder moeite achteraan. Na dit bezoek aan het Indiase platteland verlaten we de bewoonde wereld en zetten koers naar de Thar-woestijn. Op een kameel, uiteraard.

Drie dagen lang bevinden wij ons in een woestijn wat een heerlijk relaxte ervaring blijkt. Slapen onder de sterren en wakker worden tussen de kamelen, antilopen en hier en daar een snuffelende hond aan je slaapzak.. 's Ochtends je thee koken op een vuurtje en met je wc-rol achter een duin gaan zitten. We lachen ons dood met onze Camel-men: twee Indiase idioten die de hele dag een beetje in het Hindi babbelen tegen ons. Het woordenboekje dat we bij ons hebben blijkt een uitkomst en in drie dagen leren wij heel wat Hindi.

Na deze onvergetelijk woestijn-3-daagse bezoeken we de beest bizarre tempel van India: de Karni Mata, ookwel de Rattentempel... Hier leven duizenden ratten in alle luxe. Er wordt aangenomen dat deze ratten reincarnaties zijn van overleden mensen. Het is een enorm heilige plek. Grappig, maar HOE RANZIG!!

We zijn nu in Jodhpur, 'the blue city', en we hopen weer wat te bloggen als we de provincie Rajasthan gaan verlaten.
We enjoy! Tot later...